საქართველო იყო მისი ინსტინქტი (ბესიკ ხარანაული)
სულ საქართველო ჰქონდა გულში: ახალგაზრდობაში – ახალგაზრდას, ცნობილობაში –ცნობილს და გამოჩენილობაში – გამოჩენილს. სულ კრიჭაში ედგა საქართველოს მტრებს, ვერაფრით უგებდნენ გულს: აკი სამართებელივით პროფილი ჰქონდა! სინამდვილემ არათუ ვერ გატეხა, ოდნავადაც ვერ მოიშინაურა.
მახსოვს, დაბადების 75 წლისთავი რომ მივულოცე, მხიარულად ვკითხე: – ოთარ, ხომ კარგი ასაკია შემოქმედებისთვის ჩვენი ასაკი? ოთარი ხალისიანად დამეთანხმა...
“ქართულმა მწერლობამ დიდი დანაკლისი განიცადა” – იტყვიან ხოლმე, როცა ამქვეყნიდან მიდის ოთარის დარი დიდი ადამიანი. სწორედაც იტყვიან. მაგრამ მე, ამასთან ერთად, ახლობელი, საყვარელი ადამიანი დავკარგე და ვკითხულობ: – ნუთუ?
ოთარ ჭილაძეზე სხვა ქართველ მოღვაწეთა მოგონებები იხ. "ლიტერატურულ საქართველოში"
No comments:
Post a Comment